Havermoutpap

Kerstdag is voor ons meestal bekomen van het eten van kerstavond. Het is ook zo typisch een dag om geen brood in huis te hebben wegens vergeten te bakken en alle bakkers toe. Daarom maakte ik deze morgen havermoutpap volgens het recept van de BodyStyling (dus het zou mager moeten zijn). De overschot blijft goed tot morgen in een tupperwareke in de ijskast.

Kook 160g havermoutvlokken in 1 liter water. Laat 20 minuten afgedekt koken op een zacht vuurtje. Voeg een afgestreken theelepel zout toe. Dien op met een scheut (soja)room en suiker naar keuze.

Pijnlijk

Bijna acht jaar werkte ik voor het bedrijf dat in deze link wordt afgebeeld. Ik heb dus een groot deel van de ondergang en ook nog een stukje opkomst meegemaakt. Ik denk niet dat ik ooit op de afgebeelde campus ben geweest, maar ik heb er altijd graag gewerkt, dus pijnlijk is het wel.

De jeugd van tegenwoordig

Ondanks mijn zware scheidingsangst geef ik mijzelf soms een shot tegen de kont en nemen we een babysit van 'Den Bond'. Zoals gisteren dus. We gingen naar een feestje, en zouden daarvoor nog eens naar de film gaan ook. Het was de derde keer dat er iemand 'vreemd' kwam babysitten, en weer viel het me op hoe braaf ze wel zijn. Voor mijn part vreten ze de keukenkasten leeg en nodigen hun lief uit, zolang ze maar niet dronken worden en goed zijn met kinderen. Maar dat gebeurt dus niet. Enfin, vorige keer was het een meisje van 19, studente biologie. Ze heeft noch de chips noch de frisdrank aangeraakt, en ging 'wat studeren'. Wat ze ook effectief deed (ik moest nog eens terug naar binnen voor mijn sleutel en ze was al bezig). Het was nota bene de eerste week van het academiejaar. Gisteren kwam er een jongen. Ik vroeg of hij vaak babysitte. Ik kan echt geen leeftijden schatten van jongeren, voor hetzelfde geld was hij 19 en student aan d' unief. Nee het was nog maar de tweede keer, want hij was nog maar 15 jaar. Slik. Hoe oud waren de kindjes waarop je vorige keer hebt gebabysit? Zeven en Tien. Wederom slik. Hij was blij dat R zou slapen als wij vertrokken, want hij ging wat studeren voor zijn examen Latijn. Enfin. Onnodig te zeggen dat we met enige reserve vertrokken en ook zeer vaak de gsm hebben gechecked. Maar die jongen heeft dat echt goed gedaan. R is eventjes wakker geworden, maar hij is hem gaan troosten en R is vrijwel direct terug gaan slapen. Als studentes de eerste week van het nieuwe jaar al studeren op zaterdagavond en vijftienjarige jongens perfecte babysitters blijken te zijn gaat het goed met onze jeugd zou ik zo zeggen.
De film, Eastern Promises is trouwens een echte aanrader!

pastinaaksoep

Men neme een pastinaak, 6 dikke wortels, een rode paprika en een ajuin. Schillen en grof snijden en 2 liter groentenbouillon bijkappen.
Laten gaarkoken, eventueel wat paprikapoeder bijdoen, en mixen. Et voila een zeer lekker soepje met de overschot van de groentenbak.

Het Vagevuur

Van woensdagavond tot vrijdagavond zat ik in Geneve op een congres. Tof hoor ik u denken, en dat zou het ook geweest zijn ware niet dat ik woensdagavond mijn identiteitskaart ben kwijtgespeeld. Een gegeven dat toch constant in mijn achterhoofd spookte, want ik wou vrijdag echt wel terug naar huis. Hoe mij dat is overkomen?
Ik weet het niet. Om 23:30 landde ik dus op Geneve, laat mijn identiteitskaart zien aan de douane, en neem een taxi naar het hotel. Daar aangekomen vroeg de receptionist naar mijne pas, en die was verdwenen... Normaal gezien zit hij dan wel ergens in de krochten van mijn portefeuille of handtas verborgen, maar nu dus niet. De receptionist was kribbig, ik verdwaasd (het was ondertussen al half een), maar hij heeft toch de luchthaven en het taxibedrijf gebeld. Deze hadden echter niks gevonden.
De volgende dag heb ik op het congres gebeld naar een aantal politiebureaus. Het merendeel nam niet op, de ene politieagente die ik aan de lijn kreeg verwees mij naar een ander bureau en voor ik goed en wel kon vragen waar dat dan wel was haakte ze in. Ik belde ook naar de douane op de luchthaven die zei dat ik een 'declaration de perte' moest hebben en dat SN Brussels Airlines mij dan wel huiswaarts zou laten vertrekken. Gebeld naar SN die mij zeiden dat dat niet zo was, want daar stond geen foto op. Ik moest maar naar het consulaat gaan. Beter gezegd dan gedaan, want dat was in centrum Geneve en had maar zeer beperkte openingstijden. De enige haalbare optie was een taxi nemen, wat 100 Euro kostte, iets wat Bruintje niet kan trekken. Enfin, toen besefte ik dat ik mijn rijbewijs nog wel had, en daar staat een foto op. Ik bel naar de luchthavenpolitie die mij vertelde dat SN mij wel met rijbewijs zou laten vertrekken, anders kon ik alsnog een 'declaration de perte' bij hen komen halen.
Vrijdag ga ik dus zeer vroeg naar de luchthaven om zeker te zijn dat ik alles in orde zou kunnen krijgen, en om alsnog wat tijd te hebben om eventueel met de taxi over en weer naar het consulaat te gaan. Ik ga eerst naar de luchthavenpolitie die mij dit keer wist te vertellen dat ze geen declaration de perte konden geven voor Belgie. Soit, ik ga naar de balie van SN waar een zeer onvriendelijk heerschap mij zei dat ik dat maar aan de check-in moest regelen, die twee uur voor vertrek openging. 15:30 welteverstaan. Daar het consulaat sloot op 16:00 en ik daar bij een negatief antwoord nooit zou geraken was mijn rijbewijs mijn laatste hoop. Ik installeerde mij dan maar ergens met een pizza en een halve liter cola light (mijn betrachtingen om antiglobalist te worden zette ik even opzij, nood breekt wet en ik had troost nodig). En met mijn boek, gelukkig een kastaar van 750blz die dan nog eens bijzonder spannend is. Om 15:30 ga ik naar de check-in, het meisje aldaar is zeer vriendelijk en belt de douane, die mijn rijbewijsnummer en adres checkt in Belgie. En Hoera! Ik mag vertrekken! Bij de paspoortcontrole op Geneve krijg ik alsnog een venijnige blik en ditto commentaar van de beamte maar hij laat mij door. Het laatste obstakel is Belgie binnen te geraken, maar op Zaventem had ik geen enkel probleem. Gelukkig maar, anders zat ik daar misschien nog in Limbo tussen vliegtuig en douane...

Stamppot van Palmkool

Deze week zat er 'palmkool' in mijn groentenbak. Grote paniek, want over deze groente is er googlegewijs bitter weinig te vinden. Blijkt dat het familie is van de boerenkool, dus heb ik er stoemp van gemaakt, naar een recept van De Wassende Maan.

Hier komt ie:

-Snij een flink aantal patatten in schijfjes, zet onder water in een pan met een beetje zout.
-Snij de palmkool in grote stukken, haal de harde steel eruit. Doe de palmkool op de patatten.
-Voeg er eventueel een aantal vegetarische wienerworstjes aan toe (vind je in elke bioshop en in grotere supermarkten)
-Laat 30 minuten afgedekt sudderen, tot alles gaar is.
-Haal de worstjes eruit, voeg een klont boter en een scheut melk en stamp of mix naar keuze (ik had het gemixt).
Opdienen met de worstjes

Het is echt wat men noemt 'kinnekeseten', R was er dan ook dol op...

Sinterklaas

De eerste ontmoeting met de goedheilig man is zonder traantjes verlopen, hoewel onze R toch wel heel dicht bij zijn papa kroop. Gelukkig was deze versie van de gemijterde kindervriend niet van het 'kom eens op mijn schoot' type, dus een zwaar trauma zal hij er niet aan over houden.
De buit is een boot van Duplo voor in bad, en een treintje van Duplo waar zowel D als ik ons al goed mee hebben geamuseerd.