Hij kruipt!!

Na de onrust en halfslachtige pogingen van de laatste weken kruipt Ventje nu echt. OK het is nog een beetje paracommandostijl, en vlot gaat het ook nog niet, maar hij kan zich nu doelgericht ergens naartoe bewegen, veel gemakkelijker dan het gerol van de laatste maanden. Is het hem toch nog gelukt voor zijn tiende maand. Voor ons begint nu ook de aanpassing: gisteren zat hij bijna in de kamerkennel van de hond en had al een kauwbeen van diezelfde hond in zijn mond...
Ik ben trots maar ook wel een beetje emotioneel. Hij is geen kleine baby meer, en hoe blij ik daarom ook ben, hij zal het ook nooit meer zijn en dat voelt ook wel wat raar...